Fatemeh zet haar ervaring in
‘Ik werkte twaalf jaar in een ziekenhuis, maar ik kon hier niet aan het werk met mijn diploma’
Fatemeh Maghsoudi Yeganeh, roepnaam Nazi, is 44 jaar oud. Samen met haar dochtertje kwam ze zes en een half jaar geleden naar Nederland. Een paar jaar later volgde haar man. Nazi: ‘Nederland was aan het begin niet makkelijk. Ik moest wennen. Ik heb nu twee kinderen en wil een goed voorbeeld voor ze zijn. Ik zei tegen mezelf: kom op, je moet ergens gaan beginnen.’
‘Ik wilde graag iets in de zorg doen. Vroeger in mijn land was ik verpleegkundige. Ik werkte twaalf jaar in een ziekenhuis, maar ik kon hier niet aan het werk met mijn diploma. Ik wist niet waar ik toen moest beginnen. Toen kwam ik bij Burcu, mijn casemanager van de gemeente. Ik zei: ik wil iets doen in de zorg. Het maakt mij niet uit waar ik moet beginnen, als ik maar kan beginnen. Niet lang daarna ben ik gestart met de entree-opleiding bij het WijkLeerbedrijf.’
Burcu Yukselen, casemanager van de gemeente: ‘Ik had Nazi uitgenodigd voor een werkintake. Dan neem je met elkaar het hele sociale domein door: hoe is je gezinssituatie, wat wil je in het kader van de participatiewet en wat kan je? Ik wist dat ze al veel ervaring had in de zorg en ben zelf voorstander van duurzame uitstroom. Belangrijk is dan om te zoeken naar een plek waar zij graag naartoe wil, die bij haar passie aansluit. Ik kan haar wel werk in de productie aanbieden, maar daar wordt ze niet gelukkig van.
Het WijkLeerbedrijf bleek een gouden zet.’
Meteen een klik
Meteen een klikNazi begon haar stage bij wijkbewoonster Thea Dompeling (73) thuis. Thea woont al haar hele leven in Hoofddorp en, hoewel ze een actieve dame is en altijd bezig is met breien en haken, voelt ze zich soms eenzaam. Thea: ‘Ruim een jaar is Nazi iedere week bij me geweest. Toen ze voor het eerst aanbelde, riep ik: “Kom er maar in!”‘
De klik met Nazi was er meteen. Thea: ‘Wij zijn allebei altijd positief. Nazi kwam ook altijd lachend binnen. We gingen dan samen heerlijk fietsen, naar het park of naar het bos, of een ijsje eten. En als ze weer ging, keek ik uit naar de dag dat ze weer kwam. Ik was zo alleen. Het werd steeds erger. Ik had toen nog mijn hondje Sterre, die is inmiddels overleden. Soms als ik ga slapen, dan zie ik de oogjes van Sterre toen ze werd ingeslapen. Dat beeld raak ik niet kwijt, zo van: “Wat ga je nou doen?” of juist: “Het is goed, laat me maar slapen” – daar kom ik nooit achter. Mijn broer overleed vlak daarna. Ik ben de laatste van twaalf kinderen. Ik blijf positief, maar het doet wel een beetje pijn. Nazi heeft mij toen heel veel getroost.’
Nazi: ‘Ik heb Nederlands geleerd van Thea. Maar ook spelletjes: rummikub, bingo, kaarten.’ Thea: ‘Ze schrijft soms de woorden verkeerd op WhatsApp. Dan stuur ik terug: “Je moet het zo doen.” Al doende uitleggen, en met een grapje.’ Nazi: ‘Ze is heel streng hoor.’
Talenten en kwaliteiten
Na het eerste jaar is Nazi verder gegaan met haar opleiding en is ze aan de slag gegaan bij De Meerstede in Hoofddorp, een zorginstelling voor ouderen. Dit was een nieuwe ervaring voor haar: in Iran blijven ouderen bij hun kinderen wonen. Altijd. Nazi: ‘Ik vond dat echt erg. Mijn oma woonde bij ons. Wij wilden spelen, maar oma moest rusten. De televisie moest uit, we mochten geen geluid maken. En voor oma was dat ook geen goede situatie, ze had geen privéleven meer.’
Astrid Ouwerkerk is coördinator van het WijkLeerbedrijf. Ze heeft Nazi vanaf de eerste dag begeleid binnen de opleiding en hielp haar met haar stageplekken. Astrid: ‘Nazi begon bij De Meerstede als stagiaire bij de activiteiten. Ik heb haar zelf laten kiezen, en ze wilde graag hier aan de slag. Ik kreeg al snel een mailtje van haar begeleider: “Wat is die Nazi een goeie. Kunnen we haar ook krijgen voor de zorgstage straks?” Dus vanaf de dag dat Nazi hier voor het eerst een stap binnen heeft gezet, hebben ze meteen haar talenten en kwaliteiten ontdekt.’
Baan
Paulien Jansen, hoofd PG zorg (psychogeriatrie) bij De Meerstede: ‘Nazi begon bij ons op een afdeling kleinschalig wonen met 8 bewoners. We merkten meteen aan haar dat ze al veel ervaring heeft. Ze is er altijd, ze is serieus, ze kan feedback ontvangen. En altijd gewoon gestaag doorgaan.
‘De samenwerking met het WijkLeerbedrijf vind ik top. Er zijn korte lijnen, Astrid komt regelmatig langs om te kijken hoe het gaat. Wij ervaren de deelnemers van het WijkLeerbedrijf echt als iets extra’s. Iets waar we zelf ook veel van leren. Het zijn vaak mensen die niet gewend zijn om te werken en toch aan het werk gaan, en daar heel veel lol uit halen. Of juist niet, die zijn er ook bij. Maar dat is voor ons ontzettend leuk om mee te maken. En in het geval van Nazi: wij waren zó enthousiast over haar, dat we haar een baan hebben aangeboden.’
‘Ze bloeit helemaal’
‘Ze bloeit helemaal’Astrid: ‘Ik ga haar straks loslaten. Dat is wel gek, maar hoort er ook bij. Nazi doet het super, ik ben blij dat ik daar een schakeltje in heb mogen zijn. Deze groep, Nieuwe Nederlanders, kende ik amper. Door deze baan leer je die kant ook kennen. Dat heeft mij persoonlijk ook veel gebracht. Dan hoor je op het nieuws over Iran, en dan denk je: daar komt Nazi vandaan. Dan komt het dichterbij.’
Burcu: ‘Straks laten wij haar ook los, dan verdient ze boven de norm. Als ik haar zo zie ben ik trots, ze bloeit helemaal. Dan denk ik: dan doe ik mijn werk ook goed. We hebben nu in de maatschappij weer iemand erbij die mee kan, die verantwoordelijkheid draagt. Ik laat haar met een gerust gevoel los.’
Succesverhaal
Paulien ziet de toekomst van Nazi binnen De Meerstede positief in: ‘Ze gaat in september met niveau 3 beginnen, maar ik denk dat ze ook door kan naar niveau 4. Dat kan hier allemaal. Dat is ook waar we in Nederland voor staan: dat je je ontwikkelt, mogelijkheden ziet. En Nazi laat zien dat ze dat kan en ook wil. Er ligt vaak nadruk op dingen die er niet goed gaan in Nederland, maar er zijn ook veel succesverhalen. Kijk maar naar Nazi’.
De vriendschap met Thea uit Hoofddorp blijft. ‘Ik beloof’, zegt Nazi. Thea: ‘We hebben elkaar op Facebook. We whatsappen: gelukkig nieuwjaar, hoe is het met jou, hoe is het met de kinderen? Dat soort dingen. Gisteren hebben we nog gewhatsappt over dit interview. Nazi is echt een toppertje.’
Gerelateerde berichten
